(filantropicana) er eit drama med sterke episke og lyriske innslag, og ein tidlegare versjon vart sett opp på Sogn og Fj. Teater i 2002. I rollene: ein heilt alminneleg tapar (HAN), og ein som kunne ha besøkt han (VENEN).
Teksten skildrar hovudpersonen sin altoverskuggande lengt etter kjærleik. Fragment frå verkelegheita vert sette saman i ein freistnad på å koma til botnen av denne lengten. Sidan barndomens bilete er betre enn sjølve livet, formar HAN sine eigne minne.